Co to jest aluzja?
Zawartość
Aluzja jest odniesieniem, od dzieła literackiego do innego dzieła fikcji, filmu, dzieła sztuki, a nawet prawdziwego wydarzenia. Aluzja służy jako rodzaj stenografii, czerpiąc z tej pracy zewnętrznej, aby nadać szerszy kontekst lub znaczenie opisywanej sytuacji. Chociaż aluzje mogą być ekonomicznym sposobem komunikowania się z czytelnikiem, ryzykują wyobcowanie czytelników, którzy nie rozpoznają tych odniesień.
Silna fikcja (lub poezja w tym zakresie) będzie wykorzystywać aluzje, aby fikcja działała na obu poziomach. Czytelnicy, którzy rozumieją aluzje, zyskują pełniejsze zrozumienie dzieła, podczas gdy ci, którzy nie mogą nadal śledzić historii i bawić się nią lub oświecić.
Aluzje są często uważane za rodzaj hipertekstu, łączącego czytelnika z inną tradycją lub historią literacką. Niektóre prace, takie jak T.S. Wiersz Eliota „The Wasteland” praktycznie sampluje inne utwory, podobnie jak DJ-e próbują inne utwory. Jednak aluzje mogą być również subtelne. Na przykład wpływ Szekspira na literaturę w języku angielskim jest tak silny, że często pojawiają się aluzje do jego sztuk, a ludzie nie zdają sobie z tego sprawy, gdy mówią: „nie zachowuj się jak Romeo”.
Korzyści ze stosowania aluzji
Pisarze często są zmuszeni wymyślić opisowy sposób dotarcia do punktu w historii. W tym miejscu aluzje mogą być bardzo pomocne. Na przykład, wyobraź sobie, jako pisarza, że musisz wyjaśnić walkę głównego bohatera z przytłaczającym przeciwnikiem. Chcesz się przekonać, że bohater jest prawy i ma szansę wygrać bitwę, nawet jeśli ta szansa wydaje się być odległa. Konfrontację można łatwo nazwać spotkaniem „Dawid spotyka Goliata”. Nawiązujesz do znanej biblijnej historii Dawida i Goliata, aby doprowadzić czytelnika do przekonania, że konfrontacja spodoba się jednostronnej bitwie, ale słabszy ma szansę na zwycięstwo.
Oczywiste aluzje
Używanie aluzji nie jest kreśleniem. To oszczędność słów i szybciej przeniesiesz swoją historię. Jednym z przykładów oczywistej aluzji jest zdanie „ten facet wygląda jak zwykły Adonis”. Jest to nawiązanie do mitycznej postaci piękna Adonisa. Chociaż słowo jest starożytne, odniesienie (lub aluzja) nie jest. Innym przykładem jest zdanie: „Czuję, że dźwigam ciężar świata na ramiona”. Ponownie nawołujesz do starożytnej postaci (Atlasa, który został przedstawiony jako trzymającego kulę ziemską na ramionach) jako sposób na przekazanie czytelnikom, że twoja postać czuje się obciążona.
Niewyraźne aluzje
Czasami aluzje mogą być trudne do wykrycia i powinny być stosowane oszczędnie. Nie chcesz, aby czytelnicy musieli ciągle biegać do słownika, aby wyszukać kontekst. Jednak może być stosowne (szczególnie jeśli twoja praca jest dziełem z epoki) użycie mniej niż oczywistej aluzji. Jednym z przykładów jest Herman Melville, który (w „Moby Dick”) wywołuje poczucie zbliżającej się zagłady, gdy nazywa główny statek Pequod. Czytelnicy klasyki Melville'a mogą być świadomi, że lud Pequot, plemię Indian amerykańskich, które doprowadzono do wyginięcia. Nazwa statku posłużyła do stworzenia poczucia rychłego zniszczenia poprzez użycie tej aluzji.
