5 sławnych ludzi, którzy zostali zwolnieni, zanim odnieśli sukces
Zawartość
Jeśli zostałeś zwolniony, wiesz, jak emocjonalnie niszczący może być ten różowy poślizg. Nawet jeśli nie zrobiłeś nic złego, pozwolenie na odejście wydaje się być osądzane i uważane za chęć. Jeśli zostałeś zwolniony za przyczynę, to poczucie porażki może być jeszcze bardziej intensywne.
Zanim się jednak pobijesz, powinieneś wiedzieć, że jesteś w dobrym towarzystwie. Niektóre osoby odnoszące największe sukcesy na świecie - ludzie, którzy wymyślili nasze ulubione gadżety, zbudowali najpopularniejsze marki na świecie i wywarły największy wpływ na społeczeństwo - straciły pracę przed (a czasem nawet później) nazwiskiem, jakim są dzisiaj.
Jeśli stracisz pracę, powinieneś zrobić wiele rzeczy, od szukania opcji finansowych, aby utrzymać się na nogach podczas bezrobocia, aż do kolejki. Jedną z rzeczy, których nie powinieneś robić, jest być dla siebie trudnym. W końcu, gdzie byśmy byli, gdyby ci sławni ludzie dali cios w karierze, powalając ich na hrabinę?
Steve Jobs
Wraz ze Stevem Woźniakiem, Steve Jobs założył Apple Computer w swoim garażu w 1976 roku. W 1980 roku Apple był miliardowym biznesem i spółką giełdową. W 1984 r. Firma Apple wydała komputer Macintosh; w 1985 roku, w związku z obawami o konkurencję ze strony tańszych produktów Microsoft, Apple zmusiło swojego słynnego założyciela.
W swoim przemówieniu na początku 2005 r. W Stanford Jobs opisał stratę, którą czuł:
„Właśnie wypuściliśmy nasze najlepsze dzieło - Macintosh - rok wcześniej, a ja właśnie skończyłem 30 lat. A potem zostałem zwolniony. Jak możesz zostać zwolniony z firmy, którą założyłeś? Cóż, w miarę rozwoju Apple zatrudniliśmy kogoś, kogo ja myśleliśmy, że jesteśmy bardzo utalentowani do prowadzenia firmy ze mną i przez mniej więcej pierwszy rok wszystko poszło dobrze, ale potem nasze wizje przyszłości zaczęły się rozchodzić i ostatecznie mieliśmy awarię. Kiedy to zrobiliśmy, nasza Rada Dyrektorów opowiedziała się po stronie go. Więc kiedy miałem 30 lat, nie było mnie. I bardzo publicznie. To, na czym skupiało się całe moje dorosłe życie, zniknęło i było druzgocące ”.
Jobs rozważał opuszczenie Doliny Krzemowej, ale pozostał, zdając sobie sprawę, że wciąż kocha swoją pracę. Następnie założył Pixar Animation Studios i NeXT, które później zostaną przejęte przez Apple. W 1997 r. Powrócił jako dyrektor generalny Apple, opracowując iPoda, iPhone'a i iPada oraz rewolucjonizując sposób, w jaki pracujemy, gramy i komunikujemy się, a także doprowadzając firmę, z której został założony (i z której został zwolniony), na niespotykaną dotąd wysokość rentowności.
Oprah Winfrey
Zapytana o swoją religię postać Liz Lemon w „30 Rock” powiedziała: „Prawie robię wszystko, co mówi Oprah”.
Jak każda najlepsza komedia, jest zabawna, bo to prawda. Od czasu, gdy tytułowy talk show Oprah Winfrey zadebiutował w 1986 roku, prowadząca telewizję stała się znana na całym świecie, produkując i występując w programach telewizyjnych takich jak „The Women of Brewster Place” oraz w filmach takich jak „Beloved” i zakładając własny klub książki, firmę medialną, oraz kanał telewizyjny The Oprah Winfrey Network.
Winfrey jest także filantropem. Business Week ogłosił ją „największą czarną filantropką w historii Ameryki” według Biography.com, a Forbes wymienił ją jako najbogatszą Afroamerykankę XX wieku.
Może cię zatem zaskoczyć nauka, że została zwolniona bardzo wcześnie w swojej karierze. Producent WJZ-TV z Baltimore powiedział Winfrey, ówczesnej dziennikarce, że „nie nadaje się do wiadomości telewizyjnych”. Dał jej jednak nagrodę pocieszenia: miejsce w „People Talking”, dziennym programie telewizyjnym, który Winfrey początkowo postrzegała jako degradację ... dopóki nie wystartowała i rozpoczęła swoją karierę na poważnie.
J.K. Rowling
Kobieta, która wynalazła Harry'ego Pottera, była kiedyś sekretarką - dopóki nie straciła pracy za pisanie powieści w towarzystwie.
„Zawiodłem na wielką skalę”, powiedziała Rowling. „Małżeństwo wyjątkowo krótkotrwałe uległo implozji, a ja byłem samotnie bezrobotnym rodzicem i tak biedny, jak to tylko możliwe, by być w Wielkiej Brytanii bez bycia bezdomnym”.
Rowling przeżyła na opiece społecznej, pisząc w kawiarniach w Edynburgu, do czasu, gdy jej pierwsza książka, „Harry Potter i kamień filozoficzny”, została sprzedana za 4000 dolarów w 1997 roku. Do 2000 roku pierwsze trzy książki z serii Potter sprzedały 35 milionów egzemplarzy w 35 językach i zarobił 480 milionów dolarów na całym świecie.
Walt Disney
Zanim zaakceptujesz swoje ostatnie niepowodzenie jako dokładną ocenę swoich umiejętności, pamiętaj, że żyjemy w świecie, w którym Walt Disney został kiedyś zwolniony za to, że nie był wystarczająco kreatywny.
To prawda: gwiazda Kansas City zwolniła Disneya we wczesnych latach dwudziestych; następnie założył firmę Laugh-o-gram Studios, która zbankrutowała w 1923 roku. Dopiero gdy Disney przeprowadził się do Hollywood ze swoim bratem Royem i założył Studio animacyjne Disney Brothers, odniósł sukces dzięki nowej postaci, Myszce Miki.
W 1929 r. Disney zadebiutował w „Silly Symphonies” z udziałem innych postaci, takich jak Kaczor Donald i Myszka Minnie, a także jego najpopularniejszej twórczości Mickey. Jedna z kreskówek z serii „Kwiaty i drzewa” zdobyła Oscara. Później Disney zaczął tworzyć pełnometrażowe animowane filmy, zaczynając od „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” w 1937 roku. Do lat 50. imperium Disneya obejmowało seriale telewizyjne takie jak „Klub Myszki Miki” oraz flagowy park rozrywki Disneyland.
Dzisiaj The Walt Disney Company to firma o wartości 59 miliardów dolarów, która obejmuje parki rozrywki, wydawnictwa, film i telewizję kablową.
Tomasz Edison
Thomas Edison wynalazł lub udoskonalił żarówkę elektryczną, telegraf i wczesny aparat filmowy. Słynny z tego, że był twardym (i czasami pozbawionym skrupułów) biznesmenem, ponieważ był wynalazcą, Edison posiadał ponad 1000 patentów w ciągu swojego życia.
Nieźle jak na faceta, którego nauczycielka z dzieciństwa opisała kiedyś jako „zbyt głupiego, by się czegoś nauczyć”. Następnie Edison rozpoczął edukację w domu w wieku 12 lat, sprzedając gazety na kolei Grand Trunk. Później założył swoją gazetę i sprzedał ją pasażerom - dopóki jego zaimprowizowane laboratorium w wagonie bagażowym nie zapaliło się, co spowodowało utratę dostępu do pociągów. (Nadal sprzedawał papiery na stacjach).
Później, jako pracownik Western Union, jego wielozadaniowość znów kosztowała go pracę. Po zażądaniu nocnej zmiany, aby mógł kontynuować eksperymenty, Edison rozlał kwas siarkowy na podłogę. Kwas wyciekał przez deski podłogowe na biurko szefa w pokoju poniżej.
Największe niepowodzenia Edisona były jednak zalążkiem jego sukcesu: po wypróbowaniu 1000 prototypów przed lądowaniem na działającym projekcie żarówki elektrycznej dziennikarz zapytał Edisona: „Jak to było, gdy zawiodła 1000 razy?”
„Nie zawiodłem 1000 razy” - odpowiedział Edison. „Żarówka była wynalazkiem o 1000 stopniach”.
