Wszechwiedzący punkt widzenia trzeciej osoby i Anna Karenina
Zawartość
- Trzecia osoba wszechwiedząca w „Anna Karenina”
- Z punktu widzenia Anny
- Postać z Narratora
- Inne powieści w trzeciej osobie wszechwiedzące
Trzecia osoba wszechwiedząca w „Anna Karenina”
Doskonałym przykładem wszechwiedzącego punktu widzenia trzeciej osoby jest słynna i pełna bohaterów powieść Lwa Tołstoja „Anna Karenina”, która jest opowiadana z wielu punktów widzenia.
Z punktu widzenia Anny
Niektóre sekcje powieści opowiedziano z punktu widzenia Anny:
„Mimo wszystko jest dobrym człowiekiem, prawdomównym, miłym i niezwykłym w swojej sferze” - powiedziała sobie Anna, wracając do swojego pokoju, jakby broniąc go przed kimś, kto go oskarżył i mówiąc, że nie można go kochać „Ale dlaczego jego uszy tak dziwnie wystają? Czy musiał obciąć włosy?”
„Dokładnie o północy, kiedy Anna wciąż siedziała przy biurku i kończyła list do Dolly, usłyszała odmierzone kroki śliskich stóp, a Aleksiej Aleksandrowicz, umyty i uczesany, z książką pod pachą, podszedł do niej.”
„Czas, czas,” powiedział ze specjalnym uśmiechem i wszedł do sypialni. ”
„A jakie prawo musiał tak na niego patrzeć?” pomyślała Anna, przypominając sobie, jak Wronski spojrzał na Aleksieja Aleksandrowicza.
Postać z Narratora
W „Annie Kareninie” wiele innych punktów widzenia (poza postacią Aleksieja Aleksandrowicza) ma takie samo znaczenie. Oto spojrzenie na inną ważną postać klasycznej powieści, Konstantina Levina, w całości opowiadaną przez narratora, bez dialogu:
„Dom był duży, stary i Levin, choć mieszkał sam, ogrzewał i zajmował wszystko. Wiedział, że był nawet zły i sprzeczny z jego nowymi planami, ale ten dom był dla Levina całym światem. To był świat w którym jego ojciec i matka żyli i umarli. Żyli życiem, które dla Levina wydawało się ideałem wszelkiej doskonałości i które marzył o odnowie razem z żoną i rodziną ”.
Inne powieści w trzeciej osobie wszechwiedzące
Jeśli chcesz poszerzyć swoją wiedzę na temat pisania w wszechwiedzącym punkcie trzecioosobowym, do wyboru jest wiele doskonałych przykładów w literaturze. Oto garść dobrze znanych klasycznych przykładów.
„Anna Karenina” Leona Tołstoja
„Małe kobiety” Louisy May Alcott
„Szkarłatny list” Nathaniela Hawthorne'a
„1984” George'a Orwella
„Duma i uprzedzenie” Jane Austen
