Federalny system emerytalny pracowników
Zawartość
Federalny system emerytalny dla pracowników jest podstawowym mechanizmem oszczędzania emerytur pracownikom rządu USA. Składa się z trzech elementów - emerytury, planu oszczędnościowego i zabezpieczenia społecznego.
Historia FERS
FERS został utworzony przez Kongres USA w 1986 r. I zaczął obowiązywać na początku 1987 r. Miał zastąpić system emerytalny służby cywilnej, w którym uczestniczyli pracownicy federalni przed 1987 r. Gdy FERS zaczął, pracownicy CSRS mogli przejść na FERS. Nie wszyscy tak zrobili, więc amerykański Urząd Zarządzania Personelem utrzymuje dwa systemy emerytalne.
Najbardziej podstawowa różnica między nimi polega na solidności każdego planu. CSRS jest programem ściśle emerytalnym, podczas gdy FERS zapewnia pracownikom federalnym trzy mechanizmy oszczędności emerytalnych.
Trzy składniki FERS
Mechanizmy te to ubezpieczenie społeczne, podstawowy plan świadczeń i plan oszczędnościowy. Te trzy elementy różnicują źródła dochodu emerytalnego pracownika federalnego. Te trzy elementy układanki emerytalnej mają na celu dać emeryturze życie na podobnym poziomie życia, jakie miał emeryt podczas swojego życia zawodowego. Stabilna emerytura jest jedną z największych korzyści oferowanych przez rząd.
Razem te trzy elementy zawierają elementy zarówno programów określonych składek, jak i programów określonych świadczeń. W planach określonych składek emeryci dokładnie wiedzą, co otrzymają w każdym miesiącu przejścia na emeryturę, niezależnie od tego, co robi giełda. W programach określonych świadczeń pracownicy wnoszą określoną kwotę do zainwestowania w dowolną liczbę instrumentów inwestycyjnych. Siły rynkowe decydują o tym, ile inwestycji rośnie.
# 1 Ubezpieczenia społeczne
Pierwszym składnikiem FERS jest ubezpieczenie społeczne. Pracownicy federalni przyczyniają się do zabezpieczenia społecznego, podobnie jak prawie wszyscy inni pracujący obywatele. Pracownicy federalni zgodnie z CSRS nie uczestniczą w ubezpieczeniach społecznych. Niektóre stanowe i lokalne systemy emerytalne zezwalają swoim pracownikom na rezygnację z ubezpieczenia społecznego, więc nie wnoszą wkładu do tego systemu, ani nie korzystają z niego.
Zabezpieczenie społeczne stanowi siatkę bezpieczeństwa dla pracowników, najczęściej w postaci regularnego miesięcznego dochodu dla pracowników, którzy stają się niepełnosprawni lub przechodzą na emeryturę po wniesieniu składki do systemu poprzez federalne podatki od wynagrodzeń w trakcie kariery zawodowej.
# 2 Podstawowy plan świadczeń
Drugim składnikiem jest renta roczna zwana Podstawowym Planem Świadczeń. Pracownicy federalni wnoszą niewielki procent wypłaty, a te pieniądze przeznaczane są na wypłatę obecnych emerytów. Kiedy obecni pracownicy przechodzą na emeryturę, czerpią oni korzyści ze składek pracowników w tym czasie. To brzmi jak schemat Ponziego, ale tak długo, jak upłynie czas, zawsze będą mieli swój wkład w system.
Pomiędzy utworzeniem FERS a 2012 r. Wszyscy pracownicy federalni wnieśli 0,8% swojej wypłaty do podstawowego planu świadczeń. Od 2013 r. Nowi pracownicy federalni wnoszą 3,1%. Pracownicy zatrudnieni przed 2013 r. Nadal wnoszą pierwotne 0,8%. Ustawa zwiększająca stawkę składki została uchwalona w lutym 2012 r. Przede wszystkim w celu zapłaty za obniżkę podatku od wynagrodzeń wszystkim pracownikom w USA, nie tylko pracownikom federalnym.
Wysokość pieniędzy otrzymywanych przez emeryta zależy od stażu pracy tego emeryta i tego, ile osoba zarobiła w ciągu swoich trzech najlepiej zarabiających lat. Zasady planu określają dokładne obliczenia dla regularnych świadczeń emerytalnych, rentowych, rent rodzinnych oraz sposobu stosowania korekt kosztów utrzymania.
# 3 Plan oszczędnościowy oszczędności
Trzecim elementem jest plan oszczędnościowy Thrift, podobny do 401 (k), który każdy Amerykanin może posiadać samodzielnie lub za pośrednictwem pracodawcy. Rząd Stanów Zjednoczonych wpłaca kwotę odpowiadającą 1,0% wynagrodzenia pracownika. Pracownicy federalni mogą wnieść większy wkład, a rząd wyrówna go do pewnego odsetka. Zyski ze składek rosną bez podatku. Nie udział w żadnym planie, w którym pracodawca pasuje do składki, po prostu rozdaje darmowe pieniądze.
Staje się uprawniony do przejścia na emeryturę
Aby przejść na emeryturę, pracownicy federalni muszą mieć minimalną liczbę lat pracy i spełniać minimalny wiek. W przypadku pracowników federalnych urodzonych w 1970 r. Lub później minimalny wiek emerytalny wynosi 57. Starsi pracownicy mają młodszy minimalny wiek emerytalny. Minimalny wiek wzrastał stopniowo między 1948 a 1970 rokiem.
Uwaga: treść tego artykułu służy wyłącznie celom informacyjnym. Ten artykuł nie ma na celu udzielania porad podatkowych. Skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą podatkowym w celu uzyskania porady podatkowej.
